نرخ بهره فدرال رزرو چیست و چه تاثیری بر بازار طلا و کریپتو دارد؟
در بازارهای مالی مدرن، هیچ متغیری به اندازه تصمیمات بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا یا همان فدرال رزرو، قدرت تکان دادن پایههای اقتصاد جهانی را ندارد. برای معاملهگران، سرمایهگذاران و تحلیلگران بازارهای مالی، از بازار سهام نیویورک گرفته تا صرافیهای ارز دیجیتال و بازار طلای لندن، «نرخ بهره فدرال رزرو» شاهکلید درک جریانهای نقدینگی است. درک عمیق این مفهوم، دیگر تنها یک مزیت آکادمیک نیست، بلکه ضرورتی حیاتی برای بقا و سودآوری در بازارهاست.
در این مقاله تحلیلی، ما فراتر از تعاریف ساده حرکت کرده و مکانیزمهای پنهانی را بررسی میکنیم که چگونه یک تغییر کوچک در درصد نرخ بهره، میتواند طوفانی در قیمت بیت کوین، انس جهانی طلا و ارزش دلار ایجاد کند.
مقدمهای بر فدرال رزرو آمریکا
فدرال رزرو (Federal Reserve) که به اختصار فد (The Fed) نامیده میشود، بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا است. این نهاد در سال ۱۹۱۳ و در پاسخ به یک سری هراسهای مالی و بحرانهای بانکی تأسیس شد تا به عنوان لنگرگاه ثبات در سیستم مالی آمریکا عمل کند. برخلاف تصور بسیاری از افراد که گمان میکنند فدرال رزرو مستقیماً توسط رئیسجمهور یا کنگره اداره میشود، این نهاد دارای استقلال قابلتوجهی در تصمیمگیریهای پولی خود است، هرچند که در نهایت باید به کنگره پاسخگو باشد.
ساختار فدرال رزرو ترکیبی منحصر به فرد از بخشهای عمومی و خصوصی است که شامل شورای حکام در واشنگتن دیسی و دوازده بانک منطقهای فدرال رزرو در سراسر کشور میشود. این ساختار به فدرال رزرو اجازه میدهد تا نبض اقتصاد را در تمام نقاط آمریکا، حس کند. تصمیمات اتخاذ شده در جلسات این نهاد، به ویژه کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC)، مستقیماً بر هزینه پول در سراسر جهان اثر میگذارد. وقتی از نرخ بهره فدرال رزرو صحبت میکنیم، در واقع به ابزار اصلی این نهاد برای کنترل سرعت موتور اقتصاد اشاره داریم.
نقش فدرال رزرو در اقتصاد ایالات متحده آمریکا
نقش فدرال رزرو در اقتصاد ایالات متحده را میتوان به نقش قلب در بدن تشبیه کرد که وظیفه تنظیم جریان خون (پول) را بر عهده دارد. کنگره آمریکا دو وظیفه کلیدی و اصلی دستیابی به حداکثر اشتغال و تثبیت قیمتها را برای فدرال رزرو تعیین کرده است که به عنوان «ماموریت دوگانه» شناخته میشود. تثبیت قیمتها به معنای کنترل تورم در یک سطح معقول (معمولاً هدف ۲ درصد) است. علاوه بر این دو وظیفه اصلی، فدرال رزرو مسئولیت نظارت و تنظیم بانکها برای اطمینان از امنیت سیستم بانکی و حفظ ثبات سیستم مالی را نیز بر عهده دارد.

در زمانهای بحران، مانند بحران مالی سال ۲۰۰۸ یا رکود ناشی از همهگیری کرونا در سال ۲۰۲۰، فدرال رزرو به عنوان «آخرین وامدهنده» وارد عمل میشود تا از خشک شدن نقدینگی در بازارها جلوگیری کند. این نهاد با تزریق پول به سیستم یا تغییر نرخ بهره، سعی میکند تعادل را به اقتصاد بازگرداند. اگر اقتصاد بیش از حد داغ شود و تورم بالا برود، فدرال رزرو با سیاستهای انقباضی ترمز را میکشد و اگر اقتصاد وارد رکود شود و نرخ بیکاری افزایش یابد، با سیاستهای انبساطی به اقتصاد کمک میکند. بنابراین، تمام فعالان اقتصادی، چشم به زبان اعضای فدرال رزرو دوختهاند تا مسیر آینده اقتصاد را پیشبینی کنند.
نرخ بهره چیست و چرا اهمیت دارد؟
برای پاسخ به سوال نرخ بهره فدرال رزرو چیست، باید به مفهوم بنیادین «هزینه پول» بپردازیم. به زبان ساده، نرخ بهره فدرال (Federal Funds Rate)، نرخ بهرهای است که بانکهای تجاری با آن نرخ، ذخایر اضافی خود را به صورت شبانه به یکدیگر وام میدهند. اگرچه این نرخ برای وامهای بین بانکی است، اما به عنوان نرخ پایه و مرجع برای تمام نرخهای بهره دیگر در اقتصاد عمل میکند. اهمیت این نرخ در این است که مانند قانون جاذبه بر تمام داراییهای مالی اثر میگذارد.

زمانی که فدرال رزرو نرخ بهره را تعیین میکند، این نرخ مستقیماً بر نرخهایی که بانکها به مشتریان خود ارائه میدهند، تأثیر میگذارد و شامل نرخ وام مسکن، نرخ بهره کارتهای اعتباری، وامهای خودرو و وامهای تجاری میشود. وقتی نرخ بهره بالا باشد، هزینه استقراض پول گران خواهد شد. در این شرایط، شرکتها تمایل کمتری به گرفتن وام برای توسعه کسبوکار خود دارند و مصرفکنندگان نیز کمتر خرج میکنند زیرا هزینه بدهیهایشان افزایش مییابد. این کاهش در تقاضا و مصرف، باعث کند شدن رشد اقتصادی و در نتیجه کاهش تورم میشود.
از طرف دیگر، اهمیت نرخ بهره تنها به وامگیرندگان محدود نمیشود، بلکه برای پساندازکنندگان نیز حیاتی است. نرخ بهره بالاتر به معنای سود بیشتر برای سپردههای بانکی و اوراق قرضه است. این موضوع باعث میشود سرمایهگذاران پول خود را از بازارهای پرریسک مانند بورس یا کریپتو خارج کرده و در داراییهای امن با سود تضمین شده بخوابانند. بنابراین، نرخ بهره اهرمی است که فدرال رزرو با بالا و پایین کردن آن، تعادل بین پسانداز و سرمایهگذاری را در کل اقتصاد تنظیم میکند. هر تغییری در این نرخ، موجی از واکنشها را در بازارهای جهانی ایجاد و ارزش داراییها را بازتعریف خواهد کرد.
نرخ بهره چگونه تعیین می شود
فرآیند تعیین نرخ بهره، یکی از حساسترین و پیچیدهترین عملیاتهای اقتصادی در جهان است که توسط کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) انجام میشود. این کمیته متشکل از هفت عضو شورای حکام و پنج رئیس از دوازده بانک منطقهای فدرال رزرو است که به صورت چرخشی حق رأی دارند. این اعضا معمولاً هشت بار در سال گرد هم میآیند تا وضعیت سلامت اقتصاد آمریکا را بررسی کنند. تصمیمگیری آنها بر اساس احساسات یا حدس و گمان نیست، بلکه مبتنی بر حجم عظیمی از دادههای اقتصادی است که مهمترین آنها تورم و نرخ بیکاری هستند.
اعضای کمیته به دقت شاخصهای تورمی مانند شاخص قیمت مصرفکننده (CPI) و شاخص هزینههای مصرف شخصی (PCE) را رصد میکنند. اگر دادهها نشان دهند که تورم از هدف ۲ درصدی فاصله گرفته و در حال افزایش است، کمیته احتمالاً به سمت افزایش نرخ بهره متمایل میشود تا با گران کردن پول، تقاضا را سرکوب کند. در مقابل، اگر دادهها نشاندهنده رکود اقتصادی، کاهش تولید ناخالص داخلی (GDP) و افزایش نگرانکننده نرخ بیکاری باشند، کمیته ممکن است تصمیم به توقف افزایشها یا حتی کاهش نرخ بهره بگیرد تا مشوقی برای فعالیتهای اقتصادی ایجاد کند.
علاوه بر دادههای داخلی، تحولات اقتصاد جهانی، جنگهای تجاری، قیمت انرژی و حتی تنشهای ژئوپلیتیک نیز در میز مذاکره FOMC مورد بحث قرار میگیرند. پس از بررسی تمامی این عوامل، اعضا رأیگیری کرده و نرخ بهره هدف جدید را اعلام میکنند. نکته جالب اینجاست که بازارها اغلب سعی میکنند پیش از برگزاری جلسه، با تحلیل سخنرانیهای اعضای فد و دادههای منتشر شده، تصمیم نهایی را پیشبینی کنند. این فرآیند که به آن «Price in» کردن یا پیشخور کردن خبر میگویند، باعث میشود گاهی اوقات در لحظه اعلام نرخ، بازار واکنش شدیدی نشان ندهد، مگر اینکه تصمیم فد با پیشبینیها متفاوت باشد.
تاثیر نرخ بهره آمریکا بر بازار کریپتو
بازار ارزهای دیجیتال به عنوان یک بازار نوظهور و پرریسک (Risk-on)، حساسیت بسیار بالایی به تغییرات سیاستهای پولی آمریکا دارد. رابطه بین نرخ بهره و بازار کریپتو معمولاً یک رابطه معکوس است. زمانی که فدرال رزرو تصمیم به افزایش نرخ بهره میگیرد، نقدینگی از بازارهای پرریسک خارج میشود. دلیل این امر ساده است:
وقتی سرمایهگذاران میتوانند با خرید اوراق قرضه دولتی ایالات متحده (که به عنوان دارایی بدون ریسک شناخته میشود) سودی مطمئن و بالا (مثلاً ۵ درصد سالانه) دریافت کنند، تمایل کمتری به پذیرش نوسانات شدید بیت کوین و آلت کوین ها خواهند داشت.

افزایش نرخ بهره باعث میشود دلار آمریکا تقویت شود و قدرت خرید آن بالا برود. از آنجا که قیمت اکثر ارزهای دیجیتال بر حسب دلار (مانند جفت ارز BTC/USDT) سنجیده میشود، تقویت مخرج کسر (دلار) به طور طبیعی فشار نزولی بر قیمت ارز دیجیتال وارد میکند. در دورههایی که سیاستهای انقباضی شدید اجرا میشود، شاهد زمستان کریپتو هستیم. این دورهها، جریان سرمایه خشک میشود و پروژههایی که به نقدینگی ارزان وابسته بودند، دچار مشکل میشوند.
در نقطه مقابل، کاهش نرخ بهره معمولاً به عنوان سوخت موشکی برای بازار کریپتو عمل میکند. وقتی نرخ بهره پایین است، نگهداری پول نقد یا اوراق قرضه جذابیت خود را از دست میدهد زیرا سود چندانی تولید نمیکند. در این شرایط، سرمایهگذاران برای حفظ ارزش دارایی خود در برابر تورم و کسب سود بالاتر، به سمت داراییهای کمیاب و پرپتانسیل مانند بیت کوین هجوم میبرند. تاریخچه بازار نشان داده است که بولرانهای (Bull Run) بزرگ کریپتو، مانند سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱، همزمان با دورانی بوده که فدرال رزرو نرخ بهره را به نزدیک صفر رسانده و سیاستهای انبساطی در پیش گرفته است. بنابراین، برای یک تحلیلگر کریپتو، رصد کردن جلسات فدرال رزرو به اندازه تحلیل تکنیکال نمودارها اهمیت دارد.
تأثیر نرخ بهره فدرال رزرو بر دلار
دلار آمریکا نه تنها پول ملی ایالات متحده، بلکه ارز ذخیره جهانی است و نرخ بهره فدرال رزرو، مهمترین فاکتور تعیینکننده قدرت آن در بازارهای جهانی ارز (Forex) محسوب میشود. رابطه میان نرخ بهره و ارزش دلار، مستقیم و بسیار قدرتمند است. زمانی که فدرال رزرو نرخ بهره را بالا میبرد، بازدهی اوراق خزانه آمریکا افزایش مییابد. این افزایش بازدهی مانند آهنربایی عمل میکند که سرمایههای سرگردان را از سراسر جهان به سمت خود میکشد. سرمایهگذاران خارجی برای خرید این اوراق، نیاز به خرید دلار دارند و این افزایش تقاضا، باعث بالا رفتن ارزش دلار در برابر سایر ارزها مانند یورو، ین و پوند میشود.
شاخص دلار (DXY) که قدرت دلار را در برابر سبدی از ارزهای معتبر جهانی میسنجد، در دورههای افزایش نرخ بهره معمولاً روندی صعودی به خود میگیرد. دلاری قدرتمند، برای مصرفکنندگان آمریکایی خوب است زیرا کالاهای وارداتی ارزانتر میشوند، اما برای شرکتهای چندملیتی آمریکایی که درآمدشان از خارج از کشور است، چالشی بزرگ محسوب میشود، زیرا درآمدهای ارزی آنها هنگام تبدیل به دلار کاهش مییابد.
در مقابل، سیاستهای انبساطی و کاهش نرخ بهره، جذابیت نگهداری دلار را کاهش میدهد. وقتی بازدهی داراییهای دلاری کم شود، سرمایهگذاران به دنبال بازارهای نوظهور یا ارزهایی با نرخ بهره بالاتر (Carry Trade) میروند و اقدام به فروش دلار میکنند. این موضوع باعث تضعیف شاخص دلار میشود. تحلیلگران بازار همیشه نیمنگاهی به شاخص DXY دارند، زیرا حرکت دلار معمولاً خلاف جهت اکثر داراییهای دیگر است. وقتی دلار میتازد، بازارهای سهام و کالاها معمولاً تحت فشار قرار میگیرند و وقتی دلار ضعیف میشود، فرصت تنفس و رشد برای سایر بازارها فراهم میگردد.
تاثیر کاهش نرخ بهره فدرال رزرو بر طلا
طلا به عنوان یک دارایی امن سنتی، رابطهای پیچیده و جذاب با نرخ بهره دارد. برخلاف اوراق قرضه یا سهام که سود نقدی (Dividend) یا بهره (Yield) پرداخت میکنند، طلا هیچ جریان درآمدی منظمی ندارد. تنها راه کسب سود از طلا، افزایش قیمت آن است. همین ویژگی باعث میشود که طلا به شدت به هزینه فرصت (Opportunity Cost) حساس باشد. کاهش نرخ بهره یکی از بهترین سناریوها برای درخشش طلا است.

زمانی که نرخ بهره پایین است (و به خصوص زمانی که نرخ بهره واقعی، یعنی نرخ بهره منهای تورم، منفی باشد)، هزینه فرصت نگهداری طلا کاهش مییابد. در چنین شرایطی، سرمایهگذاران دلیلی نمیبینند که پول خود را در بانکها یا اوراق قرضهای که سود ناچیزی میدهند (و حتی ممکن است از تورم عقب بمانند) نگه دارند. آنها به سمت طلا میروند که از نظر تاریخی حافظ ارزش سرمایه بوده است.
در مقابل، افزایش نرخ بهره دشمن طلا محسوب میشود. وقتی نرخهای بهره بالا میروند و اوراق قرضه دولتی سودهای جذاب ۴ یا ۵ درصدی بدون ریسک ارائه میدهند، جذابیت طلا که هیچ سودی پرداخت نمیکند، کاهش مییابد. سرمایهگذاران ترجیح میدهند دارایی بدون ریسک با سود قطعی داشته باشند تا فلز زردی که هزینه نگهداری هم دارد. با این حال، باید توجه داشت که اگر افزایش نرخ بهره ناشی از تورم افسارگسیخته باشد و فدرال رزرو نتواند با سرعت کافی نرخها را بالا ببرد (عقب ماندن از منحنی تورم)، طلا همچنان میتواند به عنوان پوشش تورم رشد کند. اما در حالت کلی و استاندارد، کاهش نرخ بهره محرک اصلی برای صعود قیمت انس جهانی طلا است.
تأثیر نرخ بهره فدرال رزرو بر اقتصاد جهانی
تصمیمات فدرال رزرو هرگز در مرزهای ایالات متحده محصور نمیماند و امواجی ایجاد میکند که کشتی اقتصاد تمام کشورهای دنیا را متلاطم میکند. دلیل این امر، سلطه دلار بر تجارت و بدهیهای جهانی است. بسیاری از کشورهای در حال توسعه و بازارهای نوظهور، بدهیهای خارجی خود را به دلار دریافت کردهاند. زمانی که فدرال رزرو افزایش نرخ بهره را اعمال میکند و دلار تقویت میشود، ارزش پول ملی این کشورها در برابر دلار سقوط میکند. این یعنی آنها باید پول ملی بسیار بیشتری بپردازند تا بدهیهای دلاری خود را تسویه کنند. این پدیده میتواند منجر به بحران بدهی، فرار سرمایه و رکود اقتصادی در کشورهای نوظهور شود.
علاوه بر این، بانکهای مرکزی سایر کشورهای جهان (مانند بانک مرکزی اروپا یا انگلستان) اغلب مجبور میشوند برای جلوگیری از سقوط ارزش پول ملی و مهار تورم وارداتی، از سیاستهای فدرال رزرو پیروی کنند. اگر فدرال رزرو نرخ بهره را بالا ببرد و بانک مرکزی اروپا این کار را نکند، سرمایهها از اروپا به آمریکا سرازیر میشوند. بنابراین، فدرال رزرو به نوعی رهبر ارکستر سیاستهای پولی جهان است و سایر کشورها اغلب ناچار به هماهنگی با ریتم آن هستند.
این تأثیر بر قیمت کالاهای اساسی (کامودیتیها) مانند نفت نیز مشهود است. نفت و اکثر مواد اولیه در بازارهای جهانی با دلار قیمتگذاری میشوند. افزایش نرخ بهره و تقویت دلار، باعث میشود قیمت نفت برای خریدارانی که از ارزهای دیگر استفاده میکنند گرانتر شود که این امر میتواند تقاضا را کاهش داده و قیمت جهانی نفت را پایین بیاورد. برعکس، کاهش نرخ بهره و تضعیف دلار، معمولاً به نفع تجارت جهانی و رشد اقتصادی بازارهای نوظهور تمام میشود.
اگر نرخ بهره کاهش یابد چه میشود
تصور کنید فدرال رزرو در جلسهای اعلام کند که چرخه افزایش نرخها پایان یافته و کاهش نرخ بهره (Pivot) آغاز شده است. اولین واکنش، یک حس آسودگی (Relief) در بازارهای مالی است. کاهش نرخ بهره به معنای ارزان شدن وامهاست. شرکتها میتوانند با هزینه کمتری برای پروژههای جدید تامین مالی کنند که این امر منجر به استخدام بیشتر و کاهش نرخ بیکاری میشود. در بخش مسکن، نرخ وامهای رهنی کاهش یافته و رونق به بازار املاک باز میگردد زیرا خریداران بیشتری توانایی پرداخت اقساط را پیدا میکنند.
در بازارهای مالی، کاهش نرخ بهره باعث میشود نقدینگی که در صندوقهای درآمد ثابت و سپردههای بانکی پارک شده بود، به جستجوی بازدهی بالاتر بپردازد. این جریان پول به سمت بازار سهام (به ویژه سهام شرکتهای تکنولوژی و رشد محور) و بازار ارزهای دیجیتال سرازیر میشود و میتواند شروعکننده یک روند صعودی قدرتمند باشد.
اما این سکه روی دیگری هم دارد. اگر کاهش نرخ بهره زودهنگام باشد یا بیش از حد انجام شود، میتواند غول تورم را که تازه به خواب رفته بود، بیدار کند. تزریق نقدینگی زیاد به بازار، تقاضا را افزایش میدهد و اگر عرضه کالاها نتواند با این تقاضا هماهنگ شود، قیمتها دوباره اوج میگیرند. بنابراین، فدرال رزرو باید با احتیاط کامل و با ابزار جراحی دقیق عمل کند تا کاهش نرخ بهره منجر به فرود نرم (Soft Landing) اقتصاد شود، نه اینکه باعث ایجاد حبابهای مالی جدید یا بازگشت تورم گردد.
آخرین اخبار نرخ بهره آمریکا رو از کجا دنبال کنم؟
اولین و معتبرترین منبع، وبسایت رسمی خود فدرال رزرو (federalreserve.gov) است که بیانیههای رسمی، صورتجلسات و پیشبینیهای اقتصادی (Dot Plot) را منتشر میکند. با این حال، برای دنبال کردن اخبار به صورت لحظهای و با تحلیل، تقویمهای اقتصادی (Economic Calendars) بهترین ابزار هستند. سایتهایی مانند ForexFactory، Investing.com و TradingView تقویمهایی دارند که زمان دقیق انتشار دادههای تورم، نرخ بیکاری و جلسات تعیین نرخ بهره را با درجه اهمیت آنها نمایش میدهند.
شبکههای خبری مالی مانند Bloomberg، CNBC و Reuters نیز پوشش لحظهای از سخنرانیهای جروم پاول (رئیس فدرال رزرو) و سایر اعضا ارائه میدهند. برای کسانی که میخواهند نبض بازار را در شبکههای اجتماعی حس کنند، توییتر (X) منبعی غنی است، اما باید تنها حسابهای معتبر تحلیلگران بزرگ و خبرنگاران اقتصادی (مانند Nick Timiraos که به عنوان خبرنگار غیررسمی فد شناخته میشود) را دنبال کرد. ابزار بسیار کاربردی دیگر، CME FedWatch Tool است. این ابزار بر اساس معاملات آتی نرخ بهره، احتمالاتی را که بازار برای تصمیم بعدی فدرال رزرو قائل بوده (مثلاً ۸۰ درصد احتمال افزایش ۰.۲۵ درصدی) به صورت درصد نشان داده و دید بسیار خوبی از انتظارات بازار به شما میدهد.
زمان اعلام نرخ بهره امریکا
جلسات کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) معمولاً هشت بار در سال برگزار میشود، یعنی تقریباً هر شش هفته یکبار. این جلسات دو روزه هستند و بیانیه نهایی که حاوی تصمیم نرخ بهره است، در روز دوم منتشر میشود. زمان استاندارد انتشار بیانیه نرخ بهره، ساعت ۲:۰۰ بعدازظهر به وقت شرقی آمریکا (ET) است. با توجه به اختلاف ساعت، این زمان برای معاملهگران ایرانی معمولاً مصادف با ساعت ۹:۳۰ یا ۱۰:۳۰ شب (بسته به ساعت تابستانی و زمستانی) میشود.

اما نکته کلیدی اینجا است که تنها اعلام عدد نرخ بهره مهم نیست. سی دقیقه پس از انتشار بیانیه (ساعت ۱۰ یا ی۱۱ شب)، رئیس فدرال رزرو در یک کنفرانس خبری شرکت میکند. این کنفرانس خبری اغلب نوسانات شدیدتری نسبت به خود اعلام نرخ ایجاد میکند. خبرنگاران سوالات سخت و چالشی میپرسند و هر کلمه یا لحن رئیس فدرال رزرو درباره آینده سیاستهای پولی، میتواند بازار را به شدت بالا یا پایین ببرد. معاملهگران حرفهای میدانند که در این بازه زمانی (از زمان اعلام نرخ تا پایان کنفرانس خبری)، نوسانات بازار یا نوسان به اوج خود میرسد و اغلب توصیه میشود معاملهگران خرد در این دقایق از ورود به پوزیشنهای جدید پرهیز کنند یا مدیریت ریسک بسیار دقیقی داشته باشند. دانستن این زمانبندی دقیق، مرز بین یک معاملهگر آماتور و یک تحلیلگر حرفهای است.
نتیجه گیری
در نهایت، آنچه سرمایهگذاران هوشمند را از معاملهگران هیجانی متمایز میکند، درک عمیق این حقیقت است که بازارهای مالی جزایر جداافتاده نیستند، بلکه همگی در اقیانوسی شناورند که جزر و مد آن توسط تصمیمات فدرال رزرو تعیین میشود. نرخ بهره تنها یک ابزار سیاستگذاری نیست، بلکه ابزاری است که جهت حرکت جریانهای عظیم نقدینگی را از پناهگاههای امنی مانند دلار به سمت داراییهای ریسکپذیر و پوششدهنده تورم مانند بیتکوین و طلا (و بالعکس) مشخص میکند. بنابراین، در دنیای مدرن سرمایهگذاری، تکیه صرف بر تحلیل تکنیکال و نمودارها کافی نیست؛ معاملهگر موفق کسی است که همواره یک چشم به نمودار قیمت و چشم دیگر به تقویم اقتصادی و دادههای کلان داشته باشد تا بتواند پیش از تغییر جهت بادهای مخالف اقتصادی، استراتژی خود را با ریتم فدرال رزرو هماهنگ کند.
سوالات متداول
جلسات کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) هشت بار در سال (تقریباً هر شش هفته یکبار) برگزار میشوند. تاریخ دقیق جلسات از طریق تقویمهای اقتصادی منتشر میشود، اما بیانیه نرخ بهره معمولاً ساعت ۲۱:۳۰ یا ۲۲:۳۰ منتشر شده و کنفرانس خبری رئیس فدرال رزرو نیم ساعت بعد آغاز میگردد.
کاهش نرخ بهره به طور سنتی باعث افزایش قیمت طلا میشود. زیرا کاهش نرخ بهره، هزینه فرصت نگهداری طلا (به دلیل کاهش سود اوراق قرضه) را پایین میآورد و جذابیت آن را به عنوان پوشش تورم و یک دارایی بدون سود ثابت افزایش میدهد. این اقدام همچنین باعث تضعیف دلار شده که به نفع قیمتگذاری طلا است.



