در دنیای پیچیده و پویای بازارهای مالی، اصطلاحات تخصصی زیادی وجود دارند که برای درک بهتر عملکرد بازار و تصمیمگیریهای سرمایهگذاری، باید با آنها آشنا شد. یکی از این اصطلاحات کلیدی، دارایی تحت مدیریت یا AUM است.
این مفهوم نهتنها برای سرمایهگذاران حرفهای، بلکه برای هر فردی که به دنبال درک بهتر عملکرد صندوقها، شرکتهای سرمایهگذاری و حتی بازار ارزهای دیجیتال است، اهمیت دارد. در این مقاله، به طور جامع به این سوال پاسخ میدهیم که دارایی های تحت مدیریت چیست، انواع آن کدامند، چرا اهمیت دارد و چگونه محاسبه میشود. با ما همراه باشید.
دارایی تحت مدیریت چیست؟
دارایی تحت مدیریت یا AUM (مخفف Assets Under Management) به کل ارزش بازار داراییهایی اشاره دارد که توسط یک نهاد مالی، مانند صندوقهای سرمایهگذاری، شرکتهای مدیریت دارایی یا حتی صرافیهای ارز دیجیتال، مدیریت میشود. این داراییها میتوانند شامل سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات، ارزهای دیجیتال و سایر انواع سرمایهگذاریها باشند.
AUM یکی از شاخصهای مهم برای ارزیابی عملکرد و اعتبار یک نهاد مالی است. هرچه دارایی های تحت مدیریت یک شرکت بیشتر باشد، معمولاً نشاندهنده اعتماد بیشتر سرمایهگذاران به آن شرکت و توانایی آن در مدیریت موثر داراییها است. دارایی تحت مدیریت یک نهاد میتواند در تعیین کارمزد مدیریت داراییهای آن نهاد نیز نقش داشته باشد.
انواع دارایی تحت مدیریت (AUM)

درک انواع دارایی های تحت مدیریت به سرمایهگذاران کمک میکند تا بفهمند یک شرکت یا صندوق سرمایهگذاری روی چه نوع داراییهایی تمرکز دارد و چگونه سرمایههای خود را تخصیص میدهد. در ادامه، به انواع رایج دارایی تحت مدیریت AUM که در بازارهای مالی و سرمایهگذاری مورد استفاده قرار میگیرند، اشاره میکنیم:
داراییهای نقدی و سپردههای بانکی
این دسته شامل پول نقد، حسابهای پسانداز، سپردههای بانکی و اوراق خزانهداری کوتاهمدت است. این داراییها کمریسکترین گزینههای سرمایهگذاری محسوب میشوند و معمولاً توسط صندوقهای با درآمد ثابت و سرمایهگذاران محافظهکار مدیریت میشوند.
ویژگیهای این داراییها، نقدشوندگی بالا، ریسک بسیار پایین و بازدهی پایدار است. اما با توجه به ریسک بسیار کم، بازدهی آن نیز به نسبت کم خواهد بود. مانند حسابهای سپرده و اوراق قرضه.
بیشتر بخوانید: درآمد پسیو چیست؟
سهام و اوراق بهادار
سهام شرکتهای بورسی و اوراق قرضه یکی از اصلیترین داراییهای تحت مدیریت در صندوقهای سرمایهگذاری و شرکتهای مدیریت دارایی است. مدیران سرمایهگذاری این داراییها را بر اساس تحلیلهای بنیادی و تکنیکال خریداری و مدیریت میکنند تا بیشترین بازده را برای سرمایهگذاران فراهم کنند.
از ویژگیهایی که می توان به آنها اشاره کرد، پتانسیل رشد بالا در بلندمدت، نقدشوندگی مناسب و داشتن ریسک متغییر نسبت به بازار است. مثالهای بارز این نوع داراییهای تحت مدیریت، سهام شرکتهای بزرگ در بورس، صندوقهای ETF و اوراق قرضه دولتی و شرکتی هستند.
املاک و مستغلات
برخی از شرکتهای مدیریت دارایی، املاک و مستغلات را بهعنوان بخشی از داراییهای تحت مدیریت خود مدیریت میکنند. این نوع داراییها معمولاً برای حفظ ارزش در بلندمدت، ایجاد درآمد پایدار از طریق اجاره و افزایش ارزش سرمایهای مورد استفاده قرار میگیرند.
املاک اداری و تجاری، مجتمعهای مسکونی و زمین برای سرمایهگذاری سبب محافظت دارایی در برابر تورم و بازده پایدار از طریق اجاره میشوند. اما باید در نظر داشت که این داراییها نقدشوندگی کمتری نسبت به سایر داراییهای مالی دارند.
داراییهای صندوق های سرمایه گذاری
صندوقهای سرمایهگذاری مشترک (Mutual Funds)، صندوقهای قابل معامله در بورس (ETF) و صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) همگی شامل داراییهای تحت مدیریت هستند. این صندوقها توسط مدیران مالی حرفهای اداره میشوند و سرمایهگذاران میتوانند با خرید واحدهای این صندوقها، بدون نیاز به مدیریت مستقیم، در بازارهای مالی مشارکت کنند. این صندوقها، در انواع مختلفی از سهام، اوراق قرضه، کالاهای ارزشمند و ارزهای دیجیتال سرمایهگذاری میکنند.
مدیریت حرفهای داراییها، امکان سرمایهگذاری با مبالغ کم و تنوع در ترکیب داراییها برای کاهش ریسک سرمایهگذار از ویژگیهای مهم این دسته از ابزارهای مدیریت دارایی هستند.
الگوراک، بهعنوان اولین هج فاند کریپتویی ایران، بستری امن و حرفهای برای سرمایه گذاری در ارز دیجیتال با ریسک کنترلشده فراهم کرده است. این هج فاند، گنجینههای سرمایهگذاری متنوعی را برای سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال ارائه میدهد. در این گنجینهها، داراییهای سرمایهگذاران با استفاده از استراتژیهای پیشرفته مدیریت ریسک و تحلیلهای حرفهای مدیریت میشود تا ضمن افزایش سودآوری، ریسکهای این بازار پرنوسان کاهش یابد.
مقاله مرتبط: هج فاند چیست؟
داراییهای ارزشمند
برخی از صندوقهای سرمایهگذاری و شرکتهای مدیریت دارایی، در کالاهای ارزشمند مانند طلا، نقره، نفت و فلزات گرانبها سرمایهگذاری میکنند. این نوع داراییها بهعنوان پناهگاههای امن در زمانهای بحران اقتصادی شناخته میشوند. زیرا نقدشوندگی مناسبی دارند و ریسک تورم را پوشش میدهند اما بر اساس عرضه و تقاضا نوسان قیمتی نیز دارند.
سرمایهگذاری در داراییهای جایگزین
این دسته شامل سرمایهگذاریهای پرریسکتر و کمتر رایج مانند استارتاپها، شرکتهای سرمایهگذاری خطرپذیر (Venture Capital) و پروژههای فناوری محور است. این نوع داراییها با نسبت نقدشوندگی پایینتر، معمولاً بازدهی بالقوه بالایی در بلندمدت دارند اما ریسک بالایی نیز به همراه دارند و احتمال زیان وجود دارد.
اهمیت دارایی تحت مدیریت چیست؟

دارایی تحت مدیریت به دلایل متعددی اهمیت دارد. این شاخص نشاندهنده اندازه و مقیاس یک نهاد مالی است. شرکتهایی با AUM بالا معمولاً منابع بیشتری برای تحقیق، تحلیل و مدیریت ریسک دارند.
دارایی تحت مدیریت AUM میتواند به عنوان یک معیار برای ارزیابی عملکرد یک شرکت استفاده شود. سرمایهگذاران اغلب به دنبال شرکتهایی هستند که توانایی رشد داراییهای تحت مدیریت خود را داشته باشند.
علاوه بر این، AUM میتواند بر هزینههای مدیریتی نیز تأثیر بگذارد. معمولاً شرکتهایی با دارایی تحت مدیریت بیشتر، هزینههای مدیریتی کمتری را به ازای هر واحد سرمایهگذاری دریافت میکنند، که این موضوع میتواند برای سرمایهگذاران جذاب باشد.
چگونه دارایی تحت مدیریت محاسبه میشود؟
محاسبهی دارایی های تحت مدیریت بین شرکتها متفاوت است و به جریان پول سرمایهگذار به داخل و خارج صندوق بستگی دارد. عملکرد دارایی، افزایش ارزش سرمایه و سودهای سهامِ سرمایهگذاریشدهی مجدد، داراییهای تحت مدیریت یک صندوق را افزایش میدهند. داراییهای تحت مدیریت همچنین زمانی افزایش مییابند که مشتریان جدید و داراییهایشان جذب شوند.
AUM معمولاً بهصورت مجموع ارزش روز تمام داراییهای تحت مدیریت یک شرکت یا صندوق در یک بازه زمانی مشخص محاسبه میشود.
- فرمول محاسبه AUM:
AUM = ارزش بازار تمام دارایی های تحت مدیریت
برای مثال، اگر یک صندوق سرمایهگذاری ۱۰۰ میلیون دلار سهام، ۵۰ میلیون دلار اوراق قرضه و ۲۰ میلیون دلار ارز دیجیتال تحت مدیریت داشته باشد، دارایی تحت مدیریت آن صندوق ۱۷۰ میلیون دلار خواهد بود.
عوامل مؤثر بر دارایی تحت مدیریت
میزان AUM میتواند به دلایل مختلف افزایش یا کاهش یابد. در اینجا به مهمترین عواملی که روی این شاخص تأثیر میگذارند، اشاره میکنیم:
عوامل افزایشدهنده AUM:
- جذب سرمایهگذاران جدید که باعث ورود سرمایه به صندوق میشود.
- افزایش ارزش بازار داراییها در نتیجه رشد اقتصادی یا روند صعودی سهام، اوراق بهادار و ارزهای دیجیتال.
- عملکرد موفقیتآمیز صندوقها که باعث افزایش اعتماد سرمایهگذاران و ورود سرمایه بیشتر میشود.
عوامل کاهشدهنده AUM:
- برداشت سرمایه توسط سرمایهگذاران که باعث خروج سرمایه از صندوق میشود.
- کاهش ارزش بازار داراییها به دلیل رکود اقتصادی یا افت قیمت سهام و سایر داراییها.
- عملکرد نامناسب صندوقهای سرمایهگذاری که باعث از دست رفتن اعتماد سرمایهگذاران میشود.
چه عواملی سبب کاهش AUM میشود؟
کاهش دارایی تحت مدیریت میتواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی از این دلایل عبارتند از:
- عملکرد ضعیف: اگر یک صندوق یا شرکت نتواند بازدهی مناسبی را ارائه دهد، سرمایهگذاران ممکن است تصمیم به خروج بگیرند.
- نوسانات بازار: کاهش ارزش داراییها به دلیل نوسانات بازار میتواند تأثیر مستقیمی بر کاهش AUM داشته باشد.
- تغییرات قانونی: تغییرات در قوانین و مقررات مالیاتی و تحولات اقتصادی میتوانند بر جذابیت یک صندوق یا شرکت، همچنین روی جریان سرمایهگذاری تأثیر منفی بگذارند.
- خروج سرمایهگذاران کلیدی: خروج سرمایهگذاران بزرگ یا کلیدی میتواند تأثیر قابل توجهی بر AUM داشته باشد.
سخن پایانی
در این مقاله، متوجه شدیم که دارایی تحت مدیریت یا AUM یکی از مهمترین شاخصها در دنیای مالی است. این شاخص به سرمایهگذاران کمک میکند تا عملکرد و اعتبار یک نهاد مالی را ارزیابی کنند. این مفهوم نهتنها در بازارهای سنتی، بلکه در بازارهای نوین مانند ارزهای دیجیتال نیز کاربرد گستردهای دارد. با درک انواع دارایی های تحت مدیریت، اهمیت آنها و نحوه محاسبه این شاخص، میتوانید تصمیمات سرمایهگذاری آگاهانهتری بگیرید.
اگر به دنبال سرمایهگذاری در نهادهای مالی هستید، حتماً به AUM آنها توجه کنید. همچنین، عوامل تأثیرگذار بر آن را در نظر بگیرید تا ریسک سرمایهگذاری خود را کاهش دهید و از یک استراتژی مالی مطمئن استفاده کنید. این شاخص میتواند به شما کمک کند تا بهترین گزینه را برای سرمایهگذاری انتخاب کنید.
خیر، AUM بالاتر لزوماً به معنای عملکرد بهتر نیست، بلکه نشاندهنده اندازه و مقیاس شرکت است و عملکرد به بازدهی و استراتژیهای مدیریتی بستگی دارد.
میتوانید AUM یک شرکت را از طریق گزارشهای مالی سالانه، وبسایت رسمی شرکت یا منابع معتبر مالی پیدا کنید.
عواملی مانند عملکرد ضعیف، نوسانات بازار، خروج سرمایهگذاران و تغییرات قانونی میتوانند باعث کاهش AUM شوند.